Thursday, October 5, 2017

മനുഷ്യൻ മാംസം ഭക്ഷിച്ചുതുടങ്ങിയതെങ്ങനെ ?


കാടിനുള്ളിൽ ജന്തുജീവികളോടൊത്ത് സ്വാഭാവികമായും ജീവിച്ചിരുന്ന മനുഷ്യൻ കാടിനെ നശിപ്പിച്ച്‌ നാടാക്കി (നാടെന്നാൽ  നട്ടുവളർത്തുന്ന ഇടം ) സംസ്‌കാരം സൃഷ്ടിച്ച് അരുതാത്തതെല്ലാം ചെയ്തുതുടങ്ങി. ഫലഭുക്കായ മനുഷ്യൻ മറ്റുജീവികളുടെ ഭക്ഷണം വിളയുന്ന സസ്യങ്ങളെ കൃഷിചെയ്ത് ഭക്ഷിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഉത്പാദനക്ഷമത കൂടുതലുള്ള ഫലവൃക്ഷങ്ങൾ മെല്ലെ മെല്ലെ ഇല്ലാതാവാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ ഭക്ഷ്യപ്രതിന്ധി രൂപപെട്ടു. കാടിനുള്ളിൽ ഫലഭുക്കായി തന്നെ മനുഷ്യൻ ജീവിക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരിക്കലും ഭക്ഷ്യപ്രതിസന്ധി ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല. 
         കരയിൽ വസിക്കുന്ന ഹിംസ്രജീവികൾ മനുഷ്യനെ ആഹാരാക്കിയിട്ടില്ല. ഈ പ്രകൃതിനിയമം മൂലമാണ് ദുർബലനായ മനുഷ്യജീവി നാശം വരാതെ പെറ്റുപെരുകാനിടവന്നത്. കരയിൽവസിക്കുന്ന ഒരു ജീവി പോലും മനുഷ്യനെ ആഹാരമാക്കാൻ ശ്രമിക്കാതിരുന്ന പ്രകൃതിയുടെ നിയമംമൂലം മനുഷ്യന്റെ നിലനിൽപ് ഭൂമിയിൽ ഉറപ്പാക്കപ്പെട്ടു. ഹിംസ്രജീവികളെന്ന് മനുഷ്യൻ വിളിക്കുന്ന ഒരു ജീവിയേയും മനുഷ്യന് സ്വാഭാവികമായി എതിരിടാൻ കഴിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, ഓടിരക്ഷപ്പെടാൻ പോലുമുള്ള കഴിവും ഇല്ലെന്നോർക്കണം . മറ്റ് ജീവികൾ മനുഷ്യനെപ്പോലെ അനാവശ്യവൃത്തികളിൽ ഏർപ്പെടാത്തതാണ് മനുഷ്യവംശത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പിന് അടിസ്ഥാനമായത്. മനുഷ്യനെ ഉപദ്രവിക്കാതിരിക്കുക എന്ന മറ്റു ജീവികളുടെ ദൗർബല്യം മുതലാക്കി മനുഷ്യൻ ഹിംസയാരംഭിച്ചു. അങ്ങനെയാണ് മനുഷ്യൻ മാംസത്തെ ആഹാരമാക്കാൻ തുടങ്ങിയത് . 
        മാംസാഹാരം ശീലമാക്കാൻ തുടങ്ങിയവർക്ക് തികച്ചും നിരുപദ്രവകാരിയായ പശുവിനെ കീഴ്‌പ്പെടുത്തി കൊല്ലുക എന്നതാണ്  എളുപ്പമായി തോന്നിയത്. മനുഷ്യസാമീപ്യം ഏറ്റവുമധികം ഇഷ്ടപ്പെടുകയും മനുഷ്യന്റെ കരസ്പർശത്തെ സന്തോഷപൂർവ്വം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പശു വളരെ വേഗത്തിൽ മാംസാഹാരികളായ മനുഷ്യർ അധികമായിടത്തെല്ലാം അപ്രത്യക്ഷമായി. ഭാരതത്തിന് വെളിയിൽ ഇന്ന് കാണപ്പെടുന്ന cow എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ജീവി യഥാർത്ഥത്തിൽ പശുവേ അല്ല. പശുവിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളായി കല്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന  പലതും അവയിൽ ഇല്ലെന്നു കാണാം . ജൂതവംശജരായ ശാസ്ത്രജ്ഞരാൽ ജനിതകമാറ്റം വരുത്തി കൃത്രിമമായി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവയാണ് അവറ്റകൾ. പശുവിന്റെ പ്രധാന്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ പൗരാണിക ഭാരതസമൂഹം അവയെ നിലനിർത്താൻ സർവ്വസന്നാഹങ്ങളും ഒരുക്കിയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് ഭാരതഭൂമിയിൽ പശുവിനെകാണാൻ കഴിയുന്നു. പശുവിന്റെ പ്രസക്തിയും പ്രാധാന്യവും ഇവിടെ തീരുന്നില്ല .

No comments:

Post a Comment